คิดว่าชนะใจเธอตอนเธอไม่เหลือใคร
คิดว่าได้เป็นคนนั้นคนที่ได้ยืนข้างกาย
อยู่ในหัวใจอยู่ในสายตาของเธอ โอ้เธอ
แต่พอผ่านไปเนิ่นนานทำไมยังเหมือนเดิม
ไม่มีเพิ่มเติมดั่งฉันยังยืนอยู่ตรงที่เก่า
เพียงเขาบังเอิญผ่านมาไม่เหลือแม้เพียงหางตา
ที่จะมองฉัน
รอยยิ้มแบบนั้นเธอมอบให้คนที่ทิ้งไป
รอยน้ำตาไหล่ฉันคือสิ่งที่รองรับไว้
มันบั่นทอนไปทั้งใจ
เจ็บหนักกว่าอาย ก็คือพ่ายแพ้คนเก่าเธอ
คนที่เธอบอกกันกับฉันว่ามันไม่ดีเลยสักอย่าง
เคยร้องไห้จนเกือบเช้าเมาเหล้าเพราะมันกี่ครั้ง
ทำไมวันนี้บอกคิดถึงมัน
ความดีมันซื้อหัวใจของเธอไม่ได้เลย
บางคนที่ทำเมินเฉยฝากรอยน้ำตา
เธอให้เขาไปหมดใจตัวฉันทำดีเท่าไร
ไม่มีความหมาย
รอยยิ้มแบบนั้นเธอมอบให้คนที่ทิ้งไป
เธอเสียใจกี่ครั้งใครกันฉุดเธอขึ้นไว้
ให้ยังมีลมหายใจ
เจ็บหนักกว่าอาย ก็คือพ่ายแพ้คนเก่าเธอ
คนที่เธอบอกกันกับฉันว่ามันไม่ดีเลยสักอย่าง
เคยร้องไห้จนเกือบเช้าเมาเหล้าเพราะมันกี่ครั้ง
ทำไมวันนี้บอกคิดถึงมัน
ไม่เข้าใจ
เจ็บหนักกว่าอาย ก็คือพ่ายแพ้คนเก่าเธอ
คนที่เธอบอกกันกับฉันว่ามันไม่ดีเลยสักอย่าง
เคยร้องไห้จนเกือบเช้าเมาเหล้าเพราะมันกี่ครั้ง
ไม่เข้าใจ
เจ็บหนักกว่าตายก็คือพ่ายแพ้คนเก่าเธอ
คนที่เธอบอกกันกับฉันว่ามันไม่ดีเลยสักอย่าง
เคยร้องไห้จนเกือบเช้าเมาเหล้าเพราะมันกี่ครั้ง
ทำไมวันนี้กลับไปหามัน
ไม่เข้าใจ